Төрсөн өдөр

За ингээд 21 насны босгыг алхдым байж... 21 гэхээр хамгийн түрүүнд тархинд юу бууж байна? (Хэхэ) Жоохон бодоод үзэхлээр их олон бүр хязгааргүй олон зүйл бодогдож эхэллээ.  Тэгээд цаасан дээр буулгахаар шийдсэн нь...

“Харамсалтай л байна даа...” Энэ үг тархинд их хүчтэй орж ирсэн. Яагаад гэхлээр жоохон байхад 21 настай ах эгч нарыг хараад дотроо уулга алдаж их л том хүмүүс шиг санагдаад хурдхан ийм том болох юмсан, тэгээд гоё машин унаад ажил хийгээд цалин аваад гээд л их л сайхан зүйлүүдийг мөрөөддөг байж билээ. Цаг хугацаа явах тусам 21 настайдаа ямар болсон байх бол гэдэг бодол минь улам бүр л томроод байдаг байсансан. Гэтэл өнөөдөр тэр насан дээрээ ирчихсэн хэрнээ хийж бүтээсэн юмгүй сууж байгаагаа бодоод их харамсах ч шиг. Нэг үгээр мөрөөддөг байсан мөрөөдөл маань бүтээгүй байна шүү дээ. Төгсөх ангийн оюутан гээд л энд тэнд ажил хийгээд юм бүтээгээд явж байх ёстой байсан хүн дөнгөж нэгдүгээр курсын оюутан гээд ширээний ард шигдээд сууж байх гэж... Хараад байхад ихэнхи алдартай хүмүүс ид 20 насны үе дээрээ гол ажлуудаа амжуулсан байх шиг... Одоо хүн бүхний мэддэг болсон алдарт Facebook-н үүсгэн байгуулагч Mark Zuckerberg надаас нэг насаар ДҮҮ байхдаа над шиг ингээд компьютернийхээ ард суугаад Facebook-г эхлүүлж байсан байх юм. Гэтэл би фэйсбүүкийг биш өөрийнхөө мияаг гайхсан нийтлэл бичээд сууж байх гэж, хаха. Шүтэн биширдэг Tupac Shakur маань 22 настайдаа аль хэдийн хоёр дахь цомгоо гаргаж дэлхийн нийтийг доргиож эхэлсэн байх юм. Алдарт дуучин Chris Brown дөнгөж 16 насандаа дэлхийг доргиосон Run It дуугаа гаргаж байсан, Albert Einstein 26 насандаа Харьцангуйн Онолыг нээж байсан гээд дурдаад байвал барахгүй. Үүнээс харахад амьдралынхаа чухал зүйлийг энэ насан дээрээ л хийдэг эсвэл дор хаяж уг үндсийг нь тавьдаг байх нь. Гэтэл одоохондоо тийм айхтар уг үндсийг нь тавиад эхлүүлчихсэн юмгүй сууж байгаагаа бодохоор өөртөө уур ч хүрэх шиг...

За тэгээд яахав бас өөдрөг үзэлтэй хүн болохоороо сэтгэлээр унахын оронд төрсөн өдрийн бэлэг гээд өөртөө жоохон урам өгөхийг зорив хаха, (аргаа ядсан хүний ажил) бас саяхан багшийнхаа өдрийн тэмдэглэл хөтөлж байгааг хараад өдрийн тэмдэглэл хөтлье гэж 2 3 жил бодож явж байгаагаа гэнэт санав. Тэгээд өдрийн тэмдэглэл хөтлөх чадваргүй хүн нийлүүлээд л нэг нийтлэлээ бичээд одоохондоо явж байхаас дөө гэж бодов.

Зиак, АЗТАЙ ХҮН гээд эхлээд өөрийгөө нэрлэчье. Яасан гэсэн чинь хангайн бөх говийн дуучин бүсгүй хоёрын дундаас гарсан МОНГОЛ хүн гэдгээрээ азтайм байна. Морин дэлэн дээр хийсч нартай уралдан адуугаа хураахад өглөөний чийглэг агаар ямар үнэртэйг мэддэг азтай хүн юм байна. Ондил ухаж чулуугаар тоглож, ус зөөж тэрэг түрж, гараа цэврүүттэл эмнэг морьны цоровноос татаж, бөгсөө холгож хурдан морь унаж өссөн гэдгээ санаад их урам оров. Бас хажуугаар нь их хотын амьдрал дунд автусанд үхтлээ чихэлдээд сургууль дээрээ очоод СЕГА, МАРИО тоглоомыг өдөр шөнөгүй нүдэж өссөнсөн. Эрэгтэй л хүүхэд юм болохоороо гэмгүйхэн зодож бас зодуулж янз янзын л юм үзэж өсөж дээ. Ингэж бага насаа өнгрөөгөөд байтал гэнэтхэн Монголд гудамны гэх тодотголтой хип хоп гэдэг зүйлд зүрхээ алдаж ямар ч л байсан 2 3 жил хүн болгонд шахуу адлуулан байж өргөн өмд, саравчтай малгайтай явсан даа хөөрхий. Худлаа хэлбэрдээд байлтай нь биш нэг ч гэсэн зүйлийг нь сурья гэж оролдосны эцэст барууны цэвэр орчин үеийн хип хоп бүжгийг бас Монголд оруулж ирэх гээд бөөн л юм болсонсон. Яахав тэгээд сураагүй юм биш бас галзуу солиотой гар хөл нь өтцөн гээд зөндөө л дуудуулсан, хэхэ. Эцэст нь нэг юм одоо хүүхдүүд ядаж л галзуу гэж хэлхээргүй болж байх шиг байна. За тэгээд Монголдоо сурч байтал нэг л явцуу уйтгартай, сураад байгаа юм байхгүй ч юм шиг санагдаад ирэв. Тэр үед найз Тэмүгэ маань их тус болсны хүчинд USA-д сурна гэдэг том зорилго өөртөө тавиад бас араас нь гүйж эхлэв. Тэгээд ёстой л нээрээ кинон дээрээс л хардаг байсан өндөр өндөр байшингууд дундуур алхалж, алдарт хип хоп хөгжмийн эх газар болсон Брүүклин гудамжинд 14 хоног амьдарч дахиад өөрийгөө азтай гэдгийг мэдрээд авав. Хэдийгээр хийх ёстой зүйлийнхээ нэг хувийг ч хийгээгүй 21 насныхаа босгыг алхаж байгаа ч өнгөрснөөсөө урам авахыг хичээв. Гэр хороололд амьдрах ямар хэцүүг мэддэг болохоороо бас Монгол орон минь ямар сайхныг ч гэсэн мэддэг болохоороо өөрийнхөө ямар их зүйл хийх ёстойг ухамсарладаг. Хэдийгээр өнөөдөр хүн болгоны хүсэл болсон Мөрөөдлийн оронд амьдарч бас дээрээс нь хамгийн шилдэг сургуулиудын нэгэнд нь сурч байгаа ч гэсэн өнгөрсөн 21 жил маань намайг ямар их зүйл хийх ёстойг сануулж байдаг. Нэг үгээр би их АЗТАЙ ХҮН... (намайг төрүүлж өсгөсөн ЭЭЖ ААВ-даа баярлалаа)